
Chyba wszyscy się zgodzimy, że teren ogrodu zoologicznego jest wyjątkowo urodziwy i bogaty przyrodniczo. Dobrze się czują tutaj nie tylko zwierzęta ale i rośliny. Zarówno te ciekawe i egzotyczne, ale też nasze rodzime gatunki – może skromniejszej urody – ale za to jak ważne dla naszej różnorodności biologicznej. Pani Małgorzata – szefowa działu zieleni – opowiada nam, iż w ogrodzie zoologicznym roślinność ma swoją bardzo ważną misję do spełnienia. Średnie i wysokie drzewa przełamują monotonię płaskich wybiegów oraz je zacieniają. Kępy niskich drzew i krzewów oddzielają wybiegi od tras zwiedzania i stanowią naturalną barierę pomiędzy zwierzętami a zwiedzającymi. Wszystkie rośliny urozmaicają krajobraz ogrodu. Te owocujące przyciągają jesienią i zimą liczne dziko żyjące ptaki i inne zwierzęta. W kolejnych odcinkach przedstawimy rodzime drzewa, krzewy i rośliny zielne.
Odcinek I – drzewa egzotyczne
Warto przyjrzeć się kilku egzotycznym drzewom. Kwiatami zachwyca tulipanowiec amerykański, który rośnie od ponad 30 lat pomiędzy basenem fok i wybiegiem słoni. Metasekwoja chińska chwali się swą urodą naprzeciwko wybiegu antylop. Miłorząb dwuklapowy dekoruje alejkę przy rezydencji wielbłądów, spotkamy go również pod wzgórzem z chatką „Góralką”
Tulipanowiec amerykański – Liriodendron tulipifera
Naturalnym środowiskiem tego drzewa są wschodnie tereny USA. Może osiągnąć wiek do 400 lat, a w swojej ojczyźnie dorasta nawet do 60 m wysokości. W Europie sadzony jest od ponad 300 lat. Ze względu na okazałe rozmiary i wyniosłą sylwetkę znakomicie sprawdza się w parkach i dużych ogrodach. Jest uważany za jedno z najpiękniejszych drzew ozdobnych świata. Ma niezwykle atrakcyjne kwiaty, które są zapylane głównie przez chrząszcze. Kwiaty wewnątrz są żółtozielone, u nasady znajduje się pomarańczowa plama powabni dla owadów. Duże liście są porównywalne z wielkością dłoni dorosłego człowieka. Liście – latem intensywnie zielone – jesienią przybierają złocistożółte, pomarańczowe lub czerwone barwy. Surowa, zielona kora tulipanowca była niegdyś stosowana jako afrodyzjak. Żuto ją jak gumę do żucia. Status zagrożenia wg IUCN – Red List – LC – mniejsze ryzyko zagrożenia.



Metasekwoja chińska – Metasequoia glyptostroboides
Ten unikatowy przedstawiciel z rodziny cyprysowatych, nazywany jest żywą skamieniałością. Występował już w erze mezozoicznej. Pod koniec oligocenu, na skutek zmian klimatycznych i ich następstw, zasięg metasekwoi zaczął się stopniowo zmniejszać. Do dziś można spotkać resztki drewna tej rośliny drzewiastej w pokładach węgla brunatnego. Od ponownego odkrycia w 1943 roku gatunek stał się popularnym drzewem ozdobnym w parkach i ogrodach na całym świecie. Zalety metasekwoi to wytrzymałość na suszę, bardzo niskie temperatury oraz małe wymagania odnośnie jakości podłoża, dobrze też toleruje pyły miejskie. Status zagrożenia wg IUCN – Red List – EN (gatunek bardzo zagrożony wyginięciem). Dzięki zaangażowaniu instytucji zajmujących się ochroną przyrody stał się jednym z niezwykłych przykładów sukcesu w uprawie tego gatunku.

Miłorząb dwuklapowy – Ginkgo biloba
Pod względem taksonomicznym jest to najstarszy gatunek drzewa na świecie. Około 200 milionów lat temu zajmował znaczne obszary Eurazji. Miłorząb dożywa nawet 4000 lat. W Chinach nazywany jest „drzewem dziadka i wnuka”, ponieważ dopiero wnuczęta mogą jeść smaczne nasiona z drzewa posadzonego przez dziadka. Miłorząb słynie na całym świecie ze swoich właściwości leczniczych. W Chinach od wieków drzewo to było uważane za symbol nadziei i pokoju. Obecnie w stanie naturalnym występuje tylko we wschodnich Chinach. Status zagrożenia wg IUCN – Red List – EN (gatunek bardzo zagrożony wyginięciem).

