Bohaterem tego wpisu jest zwierzę wyjątkowe i nietypowe wśród swojej rodziny. Trochę lis… trochę sarna… niby drapieżny… ale czasem zjada „jabłka”… i jeszcze ma zapach… konopi. Czym jest? Dlaczego tak wygląda? Czym się żywi i jak funkcjonuje to zaskakujące zwierzę?
Już spieszę z podpowiedzią ?.
Długie nogi i długie włosy
Na terenie Ameryki Południowej można go spotkać w Argentynie, Boliwii, Brazylii, Paragwaju i Peru. Preferuje otwarte tereny nizinne porośnięte wysoką trawą, obszary z zaroślami i zadrzewieniami nazywane pampami. Aby łatwiej było mu się po takim terenie poruszać i polować, można powiedzieć, że wykorzystuje kończyny jak szczudła. Nogi są u niego cechą charakterystyczną. Są ciemne i bardzo długie (a w sumie najdłuższe wśród wszystkich przedstawicieli rodziny, do której należy) i to dlatego żartobliwie mówi się o nim czasem jak o sarnie lub jeleniu. Mierzy on nawet do 1 metra wysokości w kłębie. Kolejną cechą wyróżniającą jest okrywa włosowa na grzbiecie. Futro tam jest jak nogi – ciemne i długie, a do tego w sytuacji zagrożenia unosi się, co sprawia, że zwierzę wygląda na jeszcze większe i groźniejsze.
Nietypowy psowaty
Już zdradzając co to za stworzenie, pampasowiec grzywiasty w porównaniu do innych zwierząt ze swojej rodziny jest bardzo specyficzny. Mimo że na pierwszy rzut oka podobny jest do innych przedstawicieli psowatych, badania pokazują, że nie jest on bardzo blisko z nimi spokrewniony. Jako jedyny reprezentuje żyjący gatunek z rodzaju Chrysocyon (pampasowce). W przeciwieństwie do wielu dużych psowatych nie tworzą stad. Żyją w monogamicznych parach, które tworzą tylko na okres rozrodczy. Są aktywne głównie wieczorami i nocą. W ciągu dnia odpoczywają w ukryciu, wśród traw, krzewów i zarośli, a gdy nadchodzi zmrok, wyruszają na łowy i poszukiwanie pożywienia.
Ciekawe jest to, że poruszają się inochodem, czyli unoszą jednocześnie kończyny jednej strony ciała, a następnie drugiej. Dopiero podczas biegu zmieniają schemat ruchu kończyn. U naszych psów domowych nie jest to podstawowy chód, jakim się poruszają. Jednak tutaj jest to chód naturalny tak samo, jak u żyraf i wielbłądów.
Sekretna dieta
Polują głównie na małe ssaki – gryzonie i zajęczaki oraz na ptaki. Nie gardzą też gadami, owadami i mięczakami. Lecz może być zaskakujące, że znaczną część ich diety stanowi pokarm roślinny. Często zjadają owoce i warzywa, a szczególnie ważnym elementem jest loberia – owoc potocznie nazywany wilczym jabłkiem, który pozytywnie wpływa na zdrowie zwierzęcia.
To nie koniec nieoczywistych faktów o pampasowcu!
Niektórzy uważają, że pachnie on marihuaną i rzeczywiście jego gruczoły okołoodbytowe i mocz wydają specyficzny, silny zapach. Podobno nawet kiedyś w jednym z europejskich zoo podejrzewano, że w okolicach ogrodu dokonuje się notorycznego palenia marihuany. Natomiast policja zamiast odnalezienia palaczy, trafiła na wybieg pampasowców. Zapach ten zawdzięczają pirazynom zawartym w wydzielinie gruczołów. Wykorzystują je do znaczenia terenu. W naszym zoo również można poczuć tę unoszącą się woń, szczególnie w okolicach pawilonu hipopotamków, ponieważ to właśnie tam, swój wybieg mają pampasowce grzywiaste.
Posiadają one status „bliski zagrożenia”, głównie przez utratę siedlisk, prześladowania przez ludzi z powodu strat zwierząt gospodarskich, patogeny przenoszone przez zwierzęta domowe i wypadki na drogach.
