Żyrafy są gatunkiem ssaka, których budowa i fizjologia charakteryzuje się wieloma nietuzinkowymi cechami. Wysokość ciała, imponująca długość szyi, przy zachowaniu tej samej ilość kręgów co u człowieka, potężne serce, niebieski język… no właśnie. Z jakiegoś powodu można natknąć się w sieci na informację, że niebieska jest krew żyrafy.
Długi język ułatwia żyrafie pobieranie liści z wysokich drzew
Czy to prawda, że w żyłach tego afrykańskiego giganta płynie błękitna krew?
Spoiler alert : to MIT!
U żyraf, tak jak u wszystkich innych ssaków za transport tlenu i substancji odżywczych odpowiada krew, której jednym z głównych składników są erytrocyty zawierające białko o nazwie hemoglobina – to ona nadaje krwi czerwoną barwę.
Erytrocyty u ssaków mają kształt obustronnie spłaszczonego krążka, a kolor zawdzięczają hemoglobinie
Skąd więc pomysł, że mogła by być niebieska? Nie wiadomo. Historia tej błędnej informacji jest pewnie podobna jak wielu z tej kategorii. Ktoś się pomylił, nie doczytał, a ciekawostkowy charakter nadał rozbiegu rozprzestrzenianiu się takiego mitu.
Czy w takim razie wśród zwierząt występuje błękitna krew?
Tak się składa, że owszem.
Posiadaczami niebieskiej krwi są ośmiornice (a także część pająków, skorupiaków i kałamarnic). Za taką barwę odpowiada inne białko niż u ssaków – hemocyjanina.
Hemoglobina zawiera w swojej budowie żelazo, hemocyjanina – miedź.
Tak zbudowana krew pozwala ośmiornicom na zdolność adaptacji do trudnych warunków temperaturowych. Dodatkowo wśród ośmiornic występują różne formy hemocyjaniny. Inne formy występują u gatunków zamieszkujących cieplejsze wody, inne u gatunków spotykanych w okolicy biegunów. Zakres temperatur w których są zdolne do efektywnego procesu oddychania wynosi od ponad 30 stopni do -1,8 stopni Celsjusza.
Pareledone charcoti – gatunek ośmiornicy wyjątkowo odporny na niskie temperatury wody.Występuję w wodach Antarktydy.
Ośmiornice poruszają się na zasadzie pełzania, nie przebywają z reguły dużych odległości. Okres ich życia charakteryzuje się występowaniem stosunkowo krótkich etapów, w czasie których zwierzęta te zamieszkują nie tylko określony obszar geograficzny, ale nawet przebywają w konkretnym przedziale wody. Dlatego ośmiornice są uważane za niezdolne do dalekiej migracji lub ucieczki ze środowiska niepożądanego. To wystawia je na konfrontacje z niekorzystnymi warunkami i wymusza na ośmiornicach potrzebę posiadania zdolności wysokiej adaptacji.
